Leeg,
toch ook
klaar helder,
donker denkend
als aan een kelder,
tegelijkertijd onaangedaan
verblijvend,
als suggesties hoog en laag
smelten voor ogen,
niets rest
om te geloven.
Lief,
zij heeft het ook,
βwat een dag!β
welke vermag
in ons te spoken
met oud zeer,
eigen snerende oordelen
van weleer
als karmische boemerangen
wat al snel leidt
tot zelfverwijt
maar nee,
ook dit vergaat
in de zee
van leeg.
Zonder weet of houvast,
stroom zonder oevers,
zien zonder behouden,
dan het genadig zien
in elkanders ogen;
βniets staat vast
en Liefde is Echt.
.
πΌπππππ£π π½πππ πππππ 