Twitter is een kippenhok
waar mensenbreinen in gaan zitten
om te kakelen met elkaar,
werkelijk leven vergetend.
Iedere like,
ieder commentaar,
voorgoed opgeslagen
in AI.
Tis best lekker mensen,
die matrix regelmatig uit te zetten
en dicht te klappen;
wat dan?
Kom uit dat kippenhok
stop ieder gekakel, ervaar zelf;
de ruimte die zo vrij komt
is onnoembaar schoon.
.
Vanavond een prachtige toedracht van Mattias Desmet mogen beluisteren; aanbevelenswaardig, kijken dus!
Vandaag de dingen van de dag, geen betoog of preek, tenzij ik er toch in beland als de stroom zo wil.
De foto bovenaan dit bericht is ooit gemaakt in een zwembad te Valkenburg. Op de foto staat Tamara, mijn rechtervoet is zichtbaar, de bijgaande quote van Nisargadatta is één van mijn favorieten. De quote beschrijft goed wat ik voor ogen dien te hebben als ik Tamara vandaag beluister. We hadden contact via een videoverbinding, Karin zat er ook bij, en het was hard nodig.
Onlangs konden we wat wiet krijgen en ik werd er de eerste avond knap paranoia van. Althans dat dacht ik. Ik lag op mijn slaapplek en kende tot tweemaal toe enorme schokken in het lijf, wat me aan epileptische myocloniΓ«en deed denken. Het leek wel of ik een meter hoog de lucht in vloog, beide keren! Ik ken dat soort schokken in halfslaap wel, ik sta altijd wel verbaasd maar ken er nooit de schrik van. Nu wel. Ik voelde angst dat het weer zou optreden. Daarbij dacht ik veel aan muizen en ratten omdat die de dingen van de dag sterk hadden bepaald, het werd er zo niet bepaald gezelliger van in mijn poging te ontspannen. Tamara kwam in mijn aandacht. De paranoia was niet langer paranoia en heel eenvoudig wist ik: het is klaar, ik zal Tamara uitnodigen het contact te hernieuwen. Dit vond vandaag plaats en stemt me dankbaar. Ik heb Tamara pijn gedaan en ze wil me dit vertellen, dat is wat ik voel. Ik wil het graag vernemen Tamara, en dit weblog zal geen vervolg van dat proces beschrijven, omdat het je privacy zou schaden. Hier, voor dit moment, alleen je lieve naam om mijn blijdschap uit te drukken; wat we gaan ondervinden blijft onder ons.
De herontdekking van het dartbord ging vanzelf. Als we wat wiet hebben roken Karin en ik die altijd ik de grote schuur, waar de ratten graag kwamen maar ik er al geruime tijd geen enkele heb kunnen ontdekken. Als Karin en ik dan het kleine peukje roken, dan gooien we ook wat pijlen. Dan is er eerst het voordeel van de roker die even loskomt van de gebruikelijke mindset, vervolgens is er een dom spelletje waarover dan het gesprek gaat en waar je iedere onzin in kwijt kan. De humor breekt los. Das gaaf.
Tamara vroeg wat we zoal doen op een dag. Ik zei dat ik veel op Twitter zit als ik wat van de wereld wil weten, en dat dit me schrijfsels ontlokt die ik graag online deel omdat ik vind dat mensen dit moeten weten. Ik voegde er aan toe dat veel van deze berichten ook op de site van Rob Scholte zijn geplaatst. Ik voelde meteen dat ik dit zei om zekere importantie aan mijn activiteit te verlenen en beleefde dit feitelijk onmiddellijk als mijn zwakte.
Ik hoorde dat Joshua de muis, donkergrijs deze keer, rechts van ijskast in de keuken had gezien, waar deze op anderhalve meter hoog hangend kapstokje zat. Het is een brutaal beestje, zei Karin. Ik hoorde er vooral in dat al mijn getimmer en foamen om kieren en gaten te dichten tevergeefs mogen worden genoemd. Mijn weerzin om een poes of kater in huis te nemen verging hiermee, van argument tegen zo een wonder in huis was niets meer te bekennen. Mijn tegenargument was de toekomst, βwat doen we met de kat als we verhuizen moeten?β; geen reclame voor iemand die meent wakker te zijn.
Mattias Desmet zei iets dat zeer kernachtig in mij doorklinkt: wil niet gebruik maken van haatlabels om een ander mee af te straffen, blijf buiten wat je haat. Hij zei het geheel anders, zo heb ik het onthouden en vertaald.
Herinner me het niet goed maar denk dat het zenmeester Busho was die zei: heb lak een logica en grammatica, spreek je Hart uit!
Yes! Vergeet de goede smaak, heb geen verantwoording af te leggen aan wie of wat dan ook, spreek geheel vrijuit in je geheime dagboek. Wat je daarin aan jezelf in diepste eenzaamheid durft te erkennen, zal je weldra de wereld laten weten. Wat je eerst pijn deed, zal vanuit je vuur de wereld verlichten. Vergeet die toekomende tijd liever maar: wat ik nu zeg verlicht de wereld of ik gedraag me als een hufter.
De werkelijkheid is uiterst direct, staat niemand tijd toe. Karma is gemaakt van je eigen herinnering. Zien dat je niet bestaat is een uitvlucht die niet werkt. Wie dit ziet bestaat niet. Je kan er met je eigen kop niet bij dat je irrationeel Γ³Γ³k al bestaat.
Mattias Desmet zegt: luister naar iedereen, hoe groot je bezwaren ook zijn tegen die persoon. Dictatuur gooi je nooit om met geweld, wees reeds dat wat nooit tot dictaten kan komen. Andermaal: Mattias sprak anders, ik geef weer wat ik hoorde.
Ik wil besluiten met twee videos. De eerste toont Adyashanti die over Anthony de Mello spreekt, de tweede toont Anthony de Mello zelf. Waarom besluit ik juist met deze twee? Omdat de kwestie die ze éénsgezind delen is: I am an ass, you´re an ass, let´s talk!
Mind is interested in what happens, while awareness is interested in the mind itself. The child is after the toy, but the mother watches the child, not the toy.
*
What happens to the body and the mind may not be within your power to change, but you can always put an end to your imagining yourself to be body and mind. Whatever happens, remind yourself that only your body and mind are affected, not yourself.
*
What business have you with saving the world, when all the world needs is to be saved from you? Get out of the picture and see wether there is anything anything left to save.
*
The mind must learn that beyond the moving mind there is the background of awareness which does not change. The mind must come to know the true self and respect it and cease covering it up; like theβ¦
View original post 1.162 woorden meer
Toen we hier kwamen wonen was de grote schuur, met stevige en lange werkbank, een onbegaanbare bende. Kleding, speelgoed, schimmelende boeken, verroestte gereedschappen, emmers, verfpotten, zakken vol troep, de gekste zaken kwam ik tegen. En heel veel stof. Een weelderige speelplaats voor ratten zou je zeggen. Ik ging aan de slag en had binnen een dag, halverwege de avond, de klus geklaard. Het was juist toen de ruimte weer open en begaanbaar was, met uitzondering van de hoek waar al veel spullen stonden en ik grotere objecten die ik vond had bijgezet, toen ik een rat weg zag glippen de verste hoek in, waar ik niet zomaar bij kon komen. Prima, dacht ik, dan is de rest van de schuur voor ons.
Deze ontspannen kijk op de zaak veranderde enigszins toen zichtbaar werd dat een of meer ratten aan onze vuilniszakken hadden geknabbeld, en Joshua op zekere dag een rat vanuit de hoek met de twee wasmachines en een stapel plastieken speelgoed kinderhekjes, naar de eerder genoemde meer beschutte hoek zag spurten. De twee wasmachines staan een meter af van de plek vanwaar Karin en ik af en toe wat pijlen naar het dartboard gooien. Dus er moest meer gebeuren. De kinderhekjes verwijderd en in de rattenhoek gepleurd. Ik heb even op internet gekeken waar ratten afkeer van kennen en ging aan de slag met wat er in huis was. Ik spaarde koffieprut voortaan in lege glazen potten en zette deze uit in de schuur. Knoflook sneed ik tot kleinere stukjes waarvan ik een hand vol in de beschutte hoek achter alle opgestapelde goederen smeet, en de overige delen heb neergelegd op punten die wel eens tot hun vaste routen kunnen behoren. Chloor, dat vinden ze ook niet lekker, dus water en chloor gemengd in een emmer, dit in de hoek boven de twee wasmachines laten uiteenspatten, zodat het mengsel breeduit zijn geur zou verspreiden. Nog een emmer voor de betonnen vloer, hier en daar een scheut, wat uiteen boenen en klaar. En op een dag was ik bezig met een klus toen ik toch weer die verduvelde rattenstaart vanachter de wasmachine zag uitsteken! Maar hé, dat was feitelijk wèl een heel lief staartje. Ik vond het eigenlijk geen verduveld ratje, dat ratje kan er niets aan doen een ratje te zijn.
Maar okΓ©, er heerst een klein rattenfobietje in huis, dus meer maatregelen bleken nodig, zeker ook omdat er van ons voedsel in het washok werd gesnoept. Dat het een rat en geen muis betrof concludeerden we vanuit twee feiten: de grootte van de droppings en het feit dat een stevige kartonnen verpakkingen werden doorgeknaagd. Dus ik heb goed bekeken waar de beestjes zoal toegang tot het washok kunnen vinden. Dit betekende timmeren met eerst op maat gezaagde planken om daarna alle vrij gebleven kieren met een zich uitzettend en daarna verhardende foam te vullen. Sindsdien, en das al ruim een week geleden, daar geen droppings meer gevonden.
Maar wèl in de keuken! Piepkleine poepjes. Piep! Een muis in huis!
Ratten zijn erg, volgens Karin en de jongens, maar muisjes zijn ook niet leuk. Dus ik weer aan de slag. Drempels verhoogd, keukendeurtjes beter opgehangen voor zover het oude keukenblok dit nog toestond, en moeten constateren dat het originele ontwerp van het keukenblok muizen al alle ruimte gaf. Om die reden wat extra latjes getikt in het hoekkastje dat populair is bij de muis, omdat daar voedingsmiddelen staan en een plastic zakje door een muis goed te penetreren is. Maar zijn droppings bleven we vinden. Dan toch maar een poes nemen?
Op zekere dag stak ik de open haard in de huiskamer aan. Ik bracht de afgesloten papierbak uit de keuken mee naar de haard en startte een vuurtje. Het vuurtje brandde al aardig toen ik opeens een muis in de papierbak zag bewegen! Deksel dicht, schuifdeur open, papierbak op de zij leggen, deksel open en bye bye!
Maar dat bye bye werd tot ziens, al heel snel. Of was dit een andere muis? Hoe kwam ie sowieso in het huis? Inspectie rond het huis. Ja, een muis kan door de kleinste kieren, er valt hier een hoop te foamen. Maar dat deed ik niet. Wel bleef in mijn gedachten dat de afvoer van de vaatwasser wel eens een ingang van muizen kan zijn, dat die ingang een roostertje behoeft. Nog niet gedaan. Ik dacht weer aan een poes, want ratten en muizen laten me wel erg veel klusjes doen. Ik leer een hoop van ze, ook al twijfelt Karin nog wel eens aan mijn kunsten. Bijvoorbeeld als ze het heeft over iets kapot repareren. Humor heeft ons steeds weer gered, het relativeert identiteiten en zet standpunten vrij in de buiklach. En de muis gaat nog altijd rond.
Op de zolder hoorden Karin en de jongens getrippel, ze dachten dat het ratten waren, twijfelden er niet aan. Rattengif in een rattenstation daar geplaatst en nadien geen getrappel meer vernomen. Zou het gelukt zijn? Ik moet bekennen dat ik niet ben gaan kijken nog, alsof het verhaal over ratten en muizen zich in mijn eigen lijf als angst is gaan gedragen. Dus komende dag zolder dag. Werkelijkheid is beter dan dat soort verhalen.
Ondertussen leeft in mij nog de vraag: wel of niet een kat in huis? Nadeel: wat te doen als we gaan emigreren?, een vraag die regelmatig aan de orde komt in dit huis. Voordeel: een kat in huis! Ik hou van de eigenzinnige alleenstaanders die alleen sociaal zijn als hen dat uitkomt. Tis geen egoΓ―sme, zo dom zijn ze niet.
Wat ik aan deze avonturen heb overgehouden is: laat die kat maar komen en die obsessie betreffende de muizen en ratten pakken we aan. Ik heb goede reden aan te nemen dat het me binnen een week gaat lukken ons alle vier in dit huis van enige bezorgdheid over de aanwezigheid van die beestjes in onze buurt te bevrijden. Das voor later, gaat interessant worden!
Ik zei tegen Karin: als we weer een poes nemen, kan het zomaar de reΓ―ncarnatie van Sammy zijn. RIP is over Sammy, kom dan!
Als katholiek opgevoed jongetje had ik al snel het besef dat mijn weerzin tegen verplicht kerkbezoek geheel los stond van mijn liefde voor Jezus van Nazareth. De predikers in godshuizen waren, een enkele uitzondering daar gelaten, saaie sprekers die hier en daar door het kerkvolk, en masse, monotoon werden nagesproken. Ik verdacht er niemand van een fontein in het Hart. Maar telkens als in een preek Jezus werd geciteerd spitste ik mijn oren, was het opeens interessant geworden.
Het bestaan van Jezus zou historisch niet bewezen kunnen worden. Ik heb gesproken met mensen die zeiden dat bewezen is dat Jezus nooit heeft geleefd, dat het verhaal verzonnen is. De bewijzen zelf gaven ze er nooit bij, ze geloofden dus zelf maar wat. Maar ik zal je zeggen: als Jezus inderdaad nooit heeft bestaan, dan nog houd ik van zijn uitspraken die menslievend en diepzinnig zijn. Heeft een oplichter Jezus en zijn uitspraken verzonnen, dan had die oplichter een bijzonder mooi Hart.
Vanavond mocht ik een video genaamd The End Times Movie (2022) ontdekken op de website robscholtemuseum.nl, waarin al snel wordt beweerd dat het leven van Jezus door vele historici is bevestigd op grond van traceerbare feiten en documenten. Ik heb, geΓ―ntrigeerd, een kwartier van de film gezien, bewaar de rest voor later, voelde de behoefte deze tekst te schrijven.
Ik heb alle reden aan te nemen dat de geschiedschrijving op zeer veel fronten is vervalst. Mensen die Godsgelovigen afdoen als imbecielen hebben er geen moeite mee beweringen van de NASA of gedrochten als Anthony Fauci als Β΄ware wetenschapΒ΄ aan te nemen. Dat is religie pur sang en het idee dat dit rationeel en objectief is, is een aanname die kritiekloos door gelovige volgelingen wordt doorgezet als zou het feiten betreffen. Ik ga niet mee in die onzin.
Jezus hoeft niet historisch bewezen te worden als hij nu voelbaar voor mij is. Ik geloof niet in Jezus, ik versta wat hij zegt. De intelligentie van de man uit Nazareth is niet rechtlijnig, partijdig en louter cerebraal, maar volhartig en niets uitzonderend. Een mooi voorbeeld hiervan is de gelegenheid waarin een vrouw was betrapt op het plegen van overspel; volgens de Joodse wet moest zij gestenigd worden tot de dood erop volgde. De kwestie werd aan Jezus voorgelegd om hem in de val te lokken, immers, als hij zou zeggen dat ze niet gestenigd moest worden, dan konden de Joodse leiders hem inrekenen omdat hij MozesΒ΄ wet overtrad. Zou hij zeggen dat ze wel de dood door stenen verdiende dan zouden de Joden dit bij de Romeinen melden, die er niet van gediend waren dat Joden hun eigen terechtstellingen uitvoerden. Jezus trapte niet in deze list en zei:
Β¨Wie zonder zonden is werpe de eerste steen.Β¨
Ik ben bepaald niet bijbelvast, heb het boek nog nooit in zijn geheel gelezen. Ik ben een man die van taal houd, maar niet als een advocaat om kromme zaken recht te spreken, veeleer als een vrij vogeltje dat wil zingen zoals het gebekt is. Taal is, als muziek, een vorm van expressie, wordt kapot gemaakt als betekenissen van woorden nadrukkelijker dan het lied worden gemaakt. Dan krijg je politieke correctheid, woke-waanzin, en buitensluiting van diegenen die het all-inclusive dictaat van zogenaamde globalisten niet volgen. De Schriftgeleerden hebben er niets van begrepen, daarom werden ze tenslotte Schriftgeleerden.
Ik ben ook geen missionaris, wil niemand bekeren, maar ben vanzelfsprekend verheugd als iemand de Schoonheid van Jezus her-kent, opnieuw gewaar wordt. Als de monsters van deze wereld alle religies verboden hebben, alle heilige boeken hebben verbrand, leeft het Licht van Christus nog altijd in ieders Hart. Of het herkend wordt hangt van een ieders intentie af; het ziet er vooralsnog naar uit dat de meeste schapen zich laten leiden door het dictaat van de meerderheid, wat onterecht als veilig wordt gezien.
Β¨Velen staan bij de deur, maar het zijn de eenlingen die het bruidsvertrek zullen binnengaan.Β¨
Het gezanik over IsraΓ«l heb ik nooit begrepen. Dat de Joden Jezus hebben vermoord is al net zulk een onzin als dat IsraΓ«lieten het uitverkoren volk zouden vormen. Jezus was geen nationalist, sprak individuele zielen aan, sprak in die dagen waarin hij leefde de taal van die tijd en geografische cultuur.
Β¨Ik zeg u: Zelfs in IsraΓ«l heb ik zoΒ΄n groot geloof niet gevonden.Β¨
God is in mijn ogen geen schepper, maar de Ongrond die schepping mogelijk maakt. Schepping is dualistisch, Ongrond is Absoluut en nergens afwezig. Zo versta ik Jezus als hij over de Vader spreekt.
De Vader en ik zijn één.
En Β΄de rechtspraakΒ΄ heeft hem gekruisigd, de meest vreselijke stervensuren bezorgd. Schoonheid lijkt niet van deze wereld, en toch kwam hij hier. Hoor Jezus van Nazareth met je Hart lieve mens, en overstijg de waanzin die hem dood wilde.
Eindig met de video over het ontstaan van de afbeelding bovenaan dit bericht.
Regen, regen, regen,
muis in huis,
ratten in schuur en op zolder,
en dan denken aan
Mark of the Beast Rutte,
veel gezelliger wordt het niet;
wie weet waar je een betrouwbare
Rutteval kunt kopen?
Jan Paternotte
heeft ook veel weg van een rat,
maar das onaardig,
dan beledig ik de ratten;
spreekverbod om democratie te redden
zegt zijn eenzame hersencel.
Allemaal in de touwen van
Klaus Schwab, allen gevangen in het web
(of in en in dom)
van filmopnamen toen ze zich beschaamden
met verboden praktijken,
die hen chantabel maakten;
Epstein Eiland was ervoor ingericht.
Vond het wel fijn te zien
hoe emotieloze Xi Jinping
jongetje Justin Trudeau de maat nam
en hem zei:
een vertrouwelijk gesprek met jou
is binnen het uur naar de media gelekt;
het Canadese ventje kon nadien
amper nog goed lopen.
Gelukkig is het WEF maar een praatclubje
en gaan we het CO2 gehalte van 0.04
terugbrengen naar 0.03 met vele miljarden.
Tis wel jammer die inflatie
als gevolg van Poetins expansiedrang,
dus we drukken er nog wat biljetten bij.
Sigrid Kagedis wil nu belasting verhogen
om de staatskas op orde te krijgen;
kou en honger is haar niet genoeg.
Solidariteit vraagt nu eenmaal wat:
sterf van de honger en de kou, liefst eenzaam,
zodat we oorlog kunnen consolideren.
Mannen die op vrouwen vallen,
das achterhaald, ombouwen, allemaal
en anders ben je een racist.
Zie je misdaden van George Soros,
dan ben je een antisemiet
en holocaustontkenner.
Ben je voor een fijn klimaat
dan moet je kunst vernielen
en je eraan vastplakken.
Covid is louter schadelijk
voor anti-regime demonstraties,
omvolkingsdemonstraties
zijn immuun,
kunnen doorgang vinden.
Tis niet te vatten
dat zoveel mensen de oplichting
niet vatten,
ze zitten in het complot,
of ze het beseffen of niet.
Het prikje,
alle prikjes erna,
vernietigen vermogen tot compassie,
het spikeprotein, zo leert menig autopsie,
vernietigt hersendelen.
Vertrouw de wetenschap mensen,
en denk binnen de kaders van Patersnotneus
en Mark Beast Langneus,
dan komt het allemaal dik in orde.
Is het niet vreemd dat de mens meent te denken? Een ieder doet net alsof ie zelf gedachten genereert, terwijl toch erkend moet worden dat gedachten ongevraagd verschijnen. Wees eens een minuut stil en zie hoe waar het is dat, ondanks het voornemen stil te zijn, gedachten onwillekeurig worden voortgebracht. De aanname Β΄ik denkΒ΄ is niet vol te houden.
Gedachten worden waargenomen. Ook hier geldt: de aanname dat ik gedachten waarneem is onjuist. Gewaar zijn is niet afhankelijk van het ik-concept, dat zien we aan baby’s, aan flora en fauna. De identificatie met gedachten maakt dat er een afgescheiden ik voelbaar wordt, maar deze is niet oorspronkelijk, altijd tweedehands. Omdat een afgescheiden ik gevoeld wordt, betreft het een object van waarneming, kan het niet de waarnemer zelf zijn. Gewaar zijn zelf is immer ontraceerbaar en tegelijkertijd evident altijd al het geval.
Tja, wat moet je met deze constatering? Niks hoor, gewoon de constatering laten. Ik vind de kwestie interessant in relatie tot de drijvende kracht achter decennia lang zoeken naar waarheid, werkelijkheid en geestelijke verlichting. Het ik dat verlicht wil worden staat verlichting louter in de weg. Werkelijkheid is altijd al het geval, zoeken ernaar gaat er van weg.
Het probleem met werkelijkheid willen be-grijpen of be-vatten is deze: het doet alsof werkelijkheid een objectief gegeven is, en maakt werkelijkheid hiermede geschift, dualistisch, verdeeld en zoek. Om die reden zijn er mensen die de opvatting huldigen dat werkelijkheid pure subjectiviteit is, maar ook dan wordt er iets buitengesloten dat stellig deel van werkelijkheid is. Dit brengt mij de sjoege: in stilte van geest is werkelijkheid vol-ledig het geval; zodra de geest opstaat is er sprake van verdeeldheid en afscheiding, wat altijd neerkomt op een optische illusie.
Tis niet veel wat ik over heb gehouden aan al dat zoeken, lezen en leraren bezoeken; feitelijk niks. Als ik buiten een peuk rook en naar de sterren kijk besef ik dat mij geleerd is dit sterrenhemel te noemen, maar waar ik Β΄werkelijkΒ΄ naar kijk is altijd een interpretatie en steevast onbekend. Ik noem dit graag Mysterie.
Als ik dan even online ga, zie hoe de wereld van corruptie in versneld tempo waanzin en geweld, liefst met stille wapenen, genereert, ja, dan gaat mijn brein, met alle aangeleerde softwareprogrammaΒ΄s daarin, in de weer om er liefst wat zinnigs over te zeggen, maar uiteindelijk zit er niets zinnigs in; deze benadering neemt op zijn best hier en daar wat illusies weg. Maar wie kan zich een wereld zonder illusies voorstellen? Zulk een wereld bestaat eenvoudig niet.
Gewaar zijn is stil. Gewaar zijn is altijd actueel, nimmer verloren in concepten. Eens was ik niet, onderweg meende ik te zijn, tenslotte valt al mijn menen.
Sterrenhemel, men noemde je namen, steeds andere, en telkens veranderde daarmee je betekenis. Eerst zagen we een halve bol met gaten waardoor licht kwam, omdat een beroemd filosoof in vroeger dagen dit had bedacht. Toen kwam NASA, het corrupt bedrijf, met andere opvattingen en nu kakelen alle mensen na dat het universum onmetelijk groot is, bepaalde sterren lichtjaren van ons verwijderd zijn. Geloven mensen dat zomaar? Ik geloof niets.
Eerst bezie ik je vanaf een gefingeerde afstand, en als ik besef dat ik niets weet, vervalt de afstand, is er de versmelting waarin wereld (welk object dan ook) en ik tegelijkertijd verdwijnen. Mysterie. Vanuit Mysterie gebeurt alles; trekkie van mijn sjekkie, deur die achter me sluit, kopje thee dat wordt gezet en gedronken. Niemand die iets denkt of doet; dit heet vrede.
.
Vandaag deze site ontdekt: https://bidenlaptopreport.marcopolousa.org/
Voor de liefhebber ook gekuiste filmpjes van Hunter die het narcisme op genitaal niveau beoefent. Ik zal me verder niet in alle shit hier geleverd verdiepen maar ik meen dat het voor menig onderzoeker interessant is, daarom dit kort bericht.
.
Volksstammen werden verzameld tot landen, landen tot unies en de unies worden door de globalisten aangevoerd. Centralisatie heet dat. Gaat ook met de munt gebeuren. Maxima, die zei dat de Nederlander niet bestaat, werkt er nu hard aan de Nederlander inderdaad onder de zoden te werken. Met Zorreguieta praatjes op gezag van wie? Niet op gezag van de Nederlanders, zoveel is wel duidelijk. Mevrouw Maxima, die haar man een beetje dom vindt, prijst nu overal de Central Bank Digital Currency aan. Op naar het Chinees creditsysteem waar je van je laatste vrijheid bent beroofd. Ze weet beter dan haar vader hoe totalitair te werk te gaan. Moet denken aan bloedlijnen. En aan reptielen.
Maxima heeft de goedkeuring van Rutte vanzelfsprekend, die andere tak van het sloopbedrijf Nederland.
Zielloze robots draaien alles om, voelen niets, leren kinderen te twijfelen aan hun natuurlijke gevoelens. Werkelijk alles dat natuur en werkelijk is moet op de helling. Kijk even mee wat het Roncalli Scholengemeenschap in Bergen op Zoom tijdens Β΄maatschappijleerΒ΄ de kinderen aan vragen voorlegt.
De enorme in-wikkelingen zijn niet te stoppen, wat te doen? Niets. Niet mee doen. Leraren die deze shit verkopen zijn collaborateurs. Politici die hieraan meedoen verdienen een tribunaal. Maxima en domme Willem mogen achter de tralies. Maar belangrijker dan dit alles is: ik doe niet mee.
Punt.
πΌπππππ£π π½πππ πππππ 