Heb afgelopen dag acht prachtige oude Ierse fotoΒ΄s boven mijn werktafel aan de muur bevestigd. Maanden geleden had ik ze uit een voor een euro verworven fotoboek gehaald en van een passepartout voorzien om ze op een markt te koop aan te bieden. Daarvan is het nog steeds niet gekomen en nu inspireren ze mij als ik er naar kijk. De foto hierboven hangt er tussen en is mijn favoriet. De afbeelding toont jongelui die het spel road bowlen spelen.
Nadat ik in 2015 naar Ierland was verhuisd duurde het niet lang voordat ik road bowlers op mijn pad ontmoette, en nadien zou dit nog vele keren gebeuren. Maar wat was nu precies de bedoeling van hun spel? Online las ik ergens een beknopte beschrijving van de activiteit: All participants need is a road a mile and a half long, a ball and an arm to throw it. The aim is to get the ball down the road with as few throws as possible. Hier volgt een fraai ingekleurd filmpje uit de oude doos.
De oude computer die ik ruim een jaar terug van een afvalhoop had geplukt en nadien van een Linux besturingssysteem heb voorzien, kreeg ik aan de praat op het internet door een usb-adapter, ook wel dongel genoemd, te gebruiken. Nadat ik de computer vandaag gebruiksklaar had gemaakt, βmet het scherm, toetsenbord en muis op een aan de muur geschroefd plankje zodat ik vanuit de leesstoel op mijn gemak programmaΒ΄s kan bekijkenβ, wilde de dongel via geen van de 5 usb-ingangen internetverbinding afleveren. Mogelijk dat een ander bestuurssysteem met de juiste drivers hier soelaas kan bieden, of de dongel is stuk. Dit oplossen zal een tijdrovend werkje kunnen zijn. Maar ondertussen is het wel weer mogelijk audio cdΒ΄s te branden voor in de auto, wat geweldig is nu Karin en ik veelvuldig van klassieke muziek genieten.
Had eerder deze week al kort kennis gemaakt met de buren toen vader en moeder hun jonge kinderen naar school zouden brengen, afgelopen avond trof ik de vader nogmaals en hadden we een fijn gesprek voor ons huis. Hij had ik zijn vorig huis een muziekstudio, speelt toetsenbord en is deejay. Zijn dochter, een jaar of 6 schat ik, zal met de Kerst een elektrische gitaar krijgen. Β¨When she was only 3 years old she asked me: dad, can I have an electric guitar with amp?Β¨ Nu zal ze die krijgen maar, stelde hij me gerust, het volume zal beperkt blijven. We erkenden beiden dat we nog geen enkele geluidsoverlast van elkander hadden beleefd. Leuke ontmoeting, fijne vent.
In mijn jeugd, toen ik sliep met mijn 3 broers op de zolder van het ouderlijk huis, hoorde ik veelvuldig de muziek van Rory Gallagher, waaronder ook het album Irish Tour 1974. Ik moet hier altijd weer aan denken als Karin en ik Cork bezoeken, het standbeeldje van de gitaarheld in het centrum zie op het pleintje dat naar hem is vernoemd. Kreeg ook de rillingen en er welden tranen toen ik The Music Makers Documentary 1973 zag en nu ook bekend was met de landschappen die Rory tijdens de opnamen omringden. Alsof tijd niet meer bestond, verleden, heden en toekomst met elkaar vervloeid waren als dit rillen en tranen laten.
Kwam deze nacht een pracht van een opname van Rory tegen uit 1975, opgenomen in Lille, France. Ik weet het, dit lied was al in de docu te horen, maar iedere uitvoering is uniek en deze toont weer even dat Rory altijd zijn volle 100% gaf. Mooi besluit nadat ik de lezer heb gegroet!
πΌπππππ£π π½πππ πππππ 