De verdeeldheid in de wereld is weer eens aangewakkerd door de aanslagen van Hamas op IsraΓ«l. Het onmeetbaar verdriet van het gebeuren zelf, en de gevolgen die dit zal voortbrengen, wordt in mijn beleving nog eens ernstig versterkt als ik zie hoeveel mensen het hierin opnemen voor IsraΓ«l dan wel de Palestijnen, alsof de scheidingslijn tussen de twee dezelfde is als de scheidingslijn tussen goed en kwaad. Welk een grof en mankerend onderscheidingsvermogen zien we in hen aan het werk!
Het Midden-Oosten conflict was onderwerp van mijn eindexamen geschiedenis op de MAVO; ik haalde een voldoende maar begreep er nog altijd niets van. Ik zag dat het Β΄gelijkΒ΄ van strijdende partijen werd gebaseerd op verschillende data van grondbezit, en willekeurig gekozen waren ten faveure van wie gelijk wilden hebben.
Bovendien vond ik ook toen dat iedere wereldburger gelijke rechten diende te hebben, dat nationalisme goed was voor cultuurbehoud, maar achterlijk en verdelend waar er fanatiek rechten ten nadele van andere nationaliteiten aan werden ontleend.
Het Midden-Oosten conflict zal ik hier niet verder willen analyseren, daar de oplossing van alle conflicten zich niet op dit denkniveau (uiteindelijk op geen enkel denkniveau, zoals ik weldra zal tonen) begeeft. Wel wil ik hier mijn verbazing uitspreken dat zoveel mensen Β΄pro-IsraelΒ΄ zijn, wat IsraΓ«l ook uitspoken moge. Is dat op Bijbelse gronden? Is dat schuldgevoel vanuit de holocaust? Het is wat mij betreft niet te verklaren vanuit de rechtschapenheid van de daden van de staat, want die ontbreekt.
There is nothing either good or bad, but thinking makes it so, schreef Shakespeare.
Mijn weblogberichten van de afgelopen drie en een half jaar tonen een opvatting die ik hier graag wil nuanceren. Ik beweerde steeds dat de Cabal, het groepje mensen dat de globalistische agenda die tot rampspoeden drijft, kwaadaardig is in zijn bedoelingen. Dat vind ik nog steeds. Maar de oplossing die ik afgelopen week van iemand vernam, ¨ze verdienen stuk voor stuk een kogel door de kop¨, wijs ik af. Het kwaad zit niet louter en alleen in de Cabal. Als een kogelregen de huidige leden van de Cabal daadwerkelijk uit zou schakelen, maar de wereldbevolking was niet werkelijk wakker geworden, dan zouden de plekken van de gevallenen binnen de kortste keren weer gevuld worden. De enige oplossing is dat het volk ontwaakt, of beter: reeds ontwaakt is.
Goed en kwaad bestaan in de wereld zoals we deze waarnemen, dat valt niet te ontkennen. Maar hoeveel mensen zijn er bereid werkelijk in te tunen op de oorsprong van goed en kwaad als dit onderzoek leidt tot de inhoud van hun eigen schedels en de opvattingen daarin? Dan pas kunnen we genuanceerd over deze zaken spreken. Wat ik echter waarneem deze dagen, is dat meest genuanceerde denkers op vele vlakken, hierin niet thuis geven en opeens uiterst grof pro deze of pro die staat zijn. Terwijl ze heel goed weten dat alle staten ten diepste corrupt zijn; de essentie van het probleem aan zien gaat ze blijkbaar te ver.
Mij niet. Ik zie heel duidelijk dat menen te weten welke staten goed zijn en welke kwaad een oversimplificering van uiterst genuanceerde Werkelijkheid is. Zelfs menen welke personen goed en welke kwaad zijn is een grove markering van veel subtieler feiten. Een persoon kan negen liefdevolle acties verrichten en bij de tiende geweld plegen. Leggen we dit dan op een weegschaal of zijn we wijzer en beoordelen we personen niet langer, en kijken we liever naar afzonderlijke daden?
Ik kijk naar de daden van iemand; wat ik goed acht steun ik, het overige wijs ik af. Personen, staten of de Cabal afwijzen is van een grofheid waarvan ik niets goeds verwacht. Goed en kwaad spelen in ieder mens, en wie het kwaad wil overkomen, dient ook het goede achter zich te laten. Goed en kwaad vormen een koppel, een denkwijze die door de gehele mensheid heenloopt, het bestrijden van het dualistische vangnet doet een ieder innerlijk. De ware spirituele strijd is innerlijk, valselijk vertaald als religieuze strijd met rechtvaardiging op basis van uiterlijke kenmerken. Die opvatting beschouw ik als kwaad waar niks goeds van te verwachten valt.
Werkelijk onderzoek naar goed en kwaad kijkt binnen het eigen geloofssysteem welke valse elementen, met opvoeding en middels sociaal leven, binnen zijn gekomen. Een herwaardering van waarden.
Zoals satanisten alle goddelijke symbolen en betekenissen wensen om te keren, zo keer ik hier graag het zicht op de wereld zelf om. In plaats van te menen dat ik als lichaam-geest in de wereld leef en uiterst manipuleerbaar ben, zeg ik liever: de wereld, inclusief Β΄mijnΒ΄ lichaam-geest, gebeuren in mij.
Het idee dat een chip van Elon Musk in mijn hoofd mijn eigen gedachten bedreigt berust op een vergissing, omdat alle gedachten sowieso al ongevraagd bij me binnen komen. Als ik ze zou bezitten kon ik ze tijdloos innemen, en dit is zelfs geen enkele seconden het geval. Denken is onvast als water, niet te bezitten. Geen gedachte is mijn gedachte. Ook het lijf wat dit schrijven mogelijk maakt is geen bezit. Als het neervalt is het klaar. Ik ben zeer zeker tegen de chip in mijn hoofd, maar door mijn lichaam te bezitten, bezit iemand nog niet mijn Essentie.
Lichaam-geest is een instrument. Eerst is het instrument er, dan pas kan de wereld verschijnen. Daarom is de wereld in mij. En het lichaam verscheen ook in mij, zoals het uit mij weg zal vallen, reeds uit mij wegvalt iedere nacht, als een andere droom me een ander levensdomein voorspiegelt.
Goed en kwaad zijn onbestaand zonder het denken. Denken speelt zich af in mij dus ik heb ermee te dealen. Voel ik me goed dan ben ik integer, belazer ik de boel dan ontstaat schuldgevoel. In feite is de opvatting een afgescheiden persoon met eigen belang te zijn al goed voor schuldgevoel, maar we zijn hier zo aan gewend geraakt dat we dit nog maar zelden beseffen. Als je dit besef weer toestaat dan is er ook de bereidheid het afgescheiden denken niet langer te volgen. Het treedt nog op, je volgt het niet meer. Je bent louter getuige van de lichaam-geest, volgt louter die suggesties die je Hart en Liefde vertolken. Hierin ligt de Vrije Wil. En dan zie je gebeuren, terwijl je al enige tijd geen zonde meer begaat, dat zich toch schuldgevoel blijft opdringen. Dat is oud zeer, dat in de lichaamscellen verdrukt lag opgeslagen en nu vrij mag komen.
Integriteit (het vermogen te integreren) komt tenslotte tot het punt dat, als er Β΄kwaadΒ΄ in Β΄de anderΒ΄ wordt gezien, dit een indicatie van hetzelfde in jezelf is; je kijkt dan naar het laatste en laat die zogenaamde ander met rust. Dit maakt je los van de matrix van goed en kwaad of welk dualisme dan ook. Mijn vrouw zei hierop dat er toch zeker reden blijft een ander terecht te wijzen als ie je kwaadaardig benadert. Ik ben het hier volstrekt mee eens, maar heb geen reden hier alert op te blijven want als het verschil tussen mij en de ander is opgeheven is de opmerking hierover onvermijdelijk. Dat heet ook wel recht door zee zijn.
Karin en ik, we hebben wat conflicten met elkaar te verduren gehad. Ze zei vanavond tegen me: ik heb nog nooit zo lang een relatie met een man gehad. Voor mij geldt hetzelfde: ik vond immer reden een vrouw eerder te verlaten. Waarom bleven we bij elkaar, met al die heftige conflicten? Omdat we al onze conflicten evalueerden. Maar dan niet elkanders programmaΒ΄s, nee, eenvoudig onze eigen reactieve emoties die oplaaiden. We erkenden ieder onszelf verantwoordelijk voor wat er zich had afgespeeld, en kwamen tot verdieping. Kom je diep genoeg dan bereik je de buiklach en zie je dat voorgaand conflict werkelijk nergens om ging.
Als iedere boreling op aarde dit kan zien, gevolg aan dit zicht in woord en daad geeft, dan hoef je de leden van de Cabal niet uit te schakelen; hun instrumenten van onderdrukking zijn eenvoudig afgenomen. Een wakkere soldaat is geen soldaat meer, een ontwaakte politieman dient de mensen weer, een niet langer slapende boer gehoorzaamt geen overheid meer et cetera et cetera.
Goed en kwaad bestaan niet, alleen het denken maakt het zo. Ik zie gedachten, maar ik geloof het denken niet meer, in wie dan ook. Het denken is een bruikbaar instrument om Hart mee uit te drukken, de moderne mens echter vertrouwt op het denken als bron van identiteit. De meeste mensen waren al verloren mensen met deze overtuiging, en toen kwam de smartphone om dit zichtbaar te bewijzen. Menigeen gedraagt zich, als de smartphone verloren is of de verbinding is verbroken, als iemand die zijn brein verloren is. Dat brein was al verloren toen het als identiteit werd ingenomen. De matrix zit als vergissing tenslotte in een ieders kop, en dat is de enige plek waar de satanische betovering opgeheven kan worden.
Ik zeg tenslotte: opgeheven Is! De betovering bestaat alleen als iemand het volgend of een vorig moment hoger acht dan huidig ervaren. Huidig ervaren is altijd al vrij van welke waanzin dan ook, en ziet precies welke waanzin, in de wereld of je eigen kop, speelt. Weet dat binnen en buiten de eerste verdeling was die al niet klopte, geeft dit voorgoed op.
Dank de lezer!
.
πΌπππππ£π π½πππ πππππ 