Op 3 november a.s. woon ik alweer 8 jaar in Ierland, en altijd hadden Karin en ik de zee binnen bereik. In 2015 woonden we in Shannonvale, enkele kilometers van het centrum van Clonakilty af. Maar de huisbaas zei ons dat hij het huis wilden verkopen, we konden vertrekken.
We woonden daarna in Rosscarbery, twintig minuten lopen van het prachtige strandje The Warren in een baai, en als we de auto pakten waren we binnen 10 minuten op het Owenahinchi Strand, welke op de oude ansicht hierboven is te zien. Ik vond het een geweldige verbetering. Maar ook de landlord van dat adres wilde zijn woning verkopen, weer stonden we weldra op straat. De coronawaanzin was doorgebroken en we konden nergens een huis vinden. Toen wees een vriendin van Karin haar er op dat aan de rand van Clonakilty, vlak bij Ballinglanna, voor een periode van vijf maanden een huis beschikbaar was. De huurders van dat huis, een stelletje, zouden gaan reizen en het huis voor die periode aan ons onderverhuren, zodat wij voor hun prachtige kat FlΓ³tΓ s konden zorgen totdat ze terug zouden komen. Daarvoor hadden ze een contract opgesteld dat wij tekenden. Opeens woonden we dichter aan zee dan ooit, in een groot vrijstaand huis met een enorme shed eraan, op een heuvel en met uitzicht op de Atlantische Oceaan! En ze kwamen niet terug, de vrouw had haar man gezegd graag naar haar geboorteland terug te keren en hij ging mee. De landlord wilde ons nu uit huis hebben. Waar hadden we dat eerder gehoord? We spanden een procedure tegen zijn knullig opgestelde Β΄Notice of TerminationΒ΄ aan en wonnen deze. We hebben ondertussen weer een procedure gestart, september jongstleden wilde hij het huis vrij hebben en we zitten er nog, nu al zo een anderhalf jaar. Hoe onvoorspelbaar is het leven? En Clonakilty is tien minuten rijden van hier, ik mag graag in de avond het ritje erheen maken voor een korte wandeling heen en weer in Pearse Street.
En nu is de druk er weer even af; we hebben nog altijd een dak boven ons hoofd en genieten de stranden vlakbij, waarvan Dunworley stellig favoriet is.
Onlangs was het zeer stormachtig, de zee woest, en ik wilde in Dunworley fotoΒ΄s maken. Ik werd afgestopt, kon niet verder door een bij hoog tij overspoelde weg. Ik was al eens eerder door een diepe langdurige plas gereden en toen had de knalpijp het begeven, dus ik keerde om, maakte vervolgens deze foto.
Ballinglanna werd mijn bestemming, dat zou vast en zeker bereikbaar zijn om met eenvoudig pocketcameraatje wat plaatjes te schieten van het wilde water. Mijn hart sprong op toen ik de heuvel afreed met de ontzagwekkende schuim koppende oceaan beneden voor me. Ik parkeerde mijn auto direct aan de kust voor een muurtje, stapte uit en genoot van de woeste natuur zonder een mens in de buurt. O mijn God, ik wist dat Karin het eten al bijna klaar had, maar mijn hart sprong op als van het jongetje in mij dat opgewonden raakt als ie maar een enkele sneeuwvlok ziet. De wervelende dynamiek van het water voor me, liet me menigmaal zelfbewustzijn vergeten, tot op zeker moment een golflinie zich zo hoog opwierp op de klippen juist voor me, dat een vogel hiervan schrok, opvloog en in paniek nog juist mijn schedel wist te ontwijken. Time for dinner, ging toen door mij heen.
We wonen en de directe toekomst is op grote schaal onzeker. Karin en ik bespreken dagelijks hoe we ons met de waanzinnige feiten van deze wereld verhouden, en het belang om Β΄de wereldΒ΄ van de media, ook de alternatieve, tijdig te lossen voor eigen welbevinden. Een koorddans kunst die alle zintuigen open vraagt. En die ook de spirituele confrontatie zichtbaar maakt: waar ben ik in mijn verlangens nog met de matrix van het corrupte systeem verweven?
Vrijheid is altijd al het geval, verlangen verstoort dit en resulteert in angst. Maakt inflexibel, gefixeerd, een bevriezing die doodsangst in zich heeft terwijl het zichzelf haat. Zo werkt de geest blijkbaar, een wetmatigheid die onderscheidingsvermogen vraagt als je er niet in verstrikt wil raken. Β΄Mijn geestΒ΄ is wat dat betreft een vreemde term; de geest kent onpersoonlijke spelregels en wie deze veronachtzaamt gaat richting hel.
Lijden is als schrikdraad en vraagt om bijsturing. Dit vraagt openheid, waakzaamheid, maar dan weer geen alertheid die al paranoΓ―de lijkt, doch eenvoudig ontspannen aanwezig zijn opdat je de spelende gedachten in je lichaam-geest herkent als al even waanzinnig als de wereld die het meent waar te nemen. Goed en kwaad zijn niet verdeeld in twee kampen, maar lopen door iedere geest heen. Onszelf schoon houden is alles dat we kunnen doen. En dit is genoeg.
Niet meegaan met de waanzin van dictaten van overheden is genoeg. Als de zelfreflectie maar reactief naar die overheden blijft, zijn die overheden in je eigen hoofd van je aan het winnen. Is niet nodig. Ga naar zee. Zien dat Bewustzijn alle vormen wenst aan te nemen die het neemt, en dat je tot geen van de golven bent beperkt. Als je dit eenmaal ziet, dan zie je ook dat de opvatting dat je ooit beperkt was, niet klopt. Dat geschiedenis, geheugen en tweedehandsberichten nooit kloppen. Dat naam en vorm illusie is.
Ik besluit met een documentaire van Marijn Poels, die ik zelf nog moet gaan zien, maar waarvoor ik genoeg reden ken om deze reeds hier te plaatsen.
What if you visit a place where youβre confronted with our history that turns out to be much different than the one you were always led to believe? How a false narrative has managed to keep the whole foundation of our being in its grip by shifting reality into myths.
A story of how oppression and fear have kept us from developing our primal forces for thousands of years, which are now being reclaimed worldwide. Because it’s just in our human DNA and it’s easier to reclaim than once thought.
A mind-boggling experimental quest by documentarian Marijn Poels into our distant past to win back our primal code again
Additional info:
Greenbox [https://deblauwetijger.com/product/greenbox/]
Bosnian Pyramids: https://bosanskepiramide.ba/en/
Building Pyramids [https://www.bangapiramides.nl/]
Sardinia: [https://www.sardinia-tours.com/]
Electroculture: [https://cultivateelevate.com/blog/electroculture-unveiled-exploring-matt-roeskes-passion-and-inspiration/]
The ancient Ruines of Southern Africa: [https://www.michaeltellinger.com/]
The gaints of Sardinia: [https://www.amazon.com/Giants-Sardinia-Visitors-Stars/dp/1695906489]
Goran Marjanovic [https://www.academia.edu/29715217/SCALAR_WAVES_ON_BOSNIAN_PYRAMIDS]
.
πΌπππππ£π π½πππ πππππ 