We hadden weer eens een muis in huis. Ik zag deze in de nacht toen ik na een toiletbezoek terug naar mijn werkkamer liep en het beestje vanonder een kast in de huiskamer vandaan kwam om onder de zitbank te verdwijnen. Ik was meteen bezorgd, want ik dacht aan Karin en hoe ze over de beestjes voelt. Dit beΓ―nvloedde mijn waarneming van de muis, gaf het een kwaadaardig uiterlijk. En die heeft het feitelijk niet. Het zijn leuke beestjes. Maar okΓ©, deze moest wel uit huis. Een muizenval is puur geweld, vond ik geen optie. Dus ik keek op YouTube naar sympathieker oplossingen en vond er al snel vier, waarmee ik aan de slag ging.
1. Neem een diepe emmer, smeer zo een tien centimeter onder de rand binnenin rondom wat pindakaas, maak een loopplankje naar boven en de muis zal de pindakaas willen bereiken, met grote kans op vallen. Dan komt ie er niet meer uit. Kan ik deze de volgende dag in welzijn buiten zetten. De maker van het filmpje had nachtelijke opnamen gemaakt van alle vier de vallen, en deze toonden groot succes: meerdere muizen gevangen. Dit was echter niet het geval bij ons, geen enkele muis te bekennen.
2. Neem een diepe emmer, maak er een deksel op die leunt op een staaf in het midden en om kiepert als er gewicht op leunt. Een gewicht onder in het midden van de buis zorgt ervoor dat de deksel weer naar evenwichtige staat terugkeert als de muis naar het aas heeft gereikt dat in het midden van de deksel is gelegd, en in de diepte gevallen is. Ik heb zo een ding gemaakt, pindakaas in het centrum van de deksel aangebracht, maar de muis is er niet voor gekomen.
3. Neem een glazen schaal, zet deze op de kop, door een gefiguurzaagd stukje hout in de vorm van een uitgerekte U aan één zijde omhoog gehouden, met op het pootje binnen de schaal aas bevestigd. Als de muis eraan knabbelt, zal het wankel evenwicht verstoord worden en de schaal over de muis heen vallen. Maar ook deze opstelling trof ik de volgende morgen weer ongeschonden aan.
4. De vierde oplossing is van grote eenvoud en sprak mij om die reden het meeste aan. Benodigdheden: een diepe emmer, een afgewikkeld closetpapier rolletje en wat pindakaas. Smeer de pindakaas aan één van de uiteinden van het closet rolletje binnenin, en leg het rolletje op de rand van een tafel waarbij het gedeelte met de pindakaas buiten het tafelblad steekt, in de open lucht, waaronder de diepe emmer is geplaatst. De muis wandelt naar de pindakaas en daar aangekomen tuimelt ie in de emmer. Gebeurde echter ook niet.
Hadden we te maken met een slimme muis of was ie weer vertrokken? We hoorden niet van Β΄m gedurende drie etmalen, vonden ook geen kleine keuteltjes meer. En toen opeens, afgelopen dag, iets na het middaguur, terwijl ik zittende aan de huiskamertafel sprak met Karin die voor de ingang naar de keuken stond, zag ik het klein wondertje achter haar trippelen.
¨Kijk, daar is ons vriendje¨, zei ik.
Karin keek om, meende een gevaarlijk monster te zien, en rende gillend weg de huiskamer in. Ik meende dat dit mijn kans was. Ik pakte een groot houten paneel en ging ermee de keuken in waarna ik de deur achter mij sloot. Ik opende de deur die naar het voorportaal van het washok en de schuur leidt, plaatste het houten schot voor het washok waar het diertje ook ongewenst is, en zette de deur naar de schuur open. Nu was het alleen nog maar een kwestie van het diertje wat op te jagen, en de grootste kans was dat het zich achter de koelkast had verborgen. Dus ik trok dit gevaarte met rukjes naar voren en ja hoor, daar ging het lieflijk wondertje, richting de schuur, waarbij het heel kort het washok als bestemming leek te overwegen, maar ik was achter de muis aangerend en dit resulteerde in diens urgentie om rechtdoor te spurten, de schuur in. Ik sloot direct de schuurdeur, die na een vorige muizenopstand in huis door mij van een lat onderaan is voorzien opdat ie er niet zomaar onderdoor weer terug kwam zetten. Meest kleine ruimten weten muizen te passeren.
Β¨Het is gelukt!Β¨ riep ik, Karin geruststellend.
De eerste nacht dat ik het beestje zag voelde ik weerzin, gekleurd door wat een muis met Karin kan doen. Dag twee zag ik dat de muis niks met Karin of mij deed, dat wij iets met de muis doen. De muis is louter de muis, volstrekt onschuldig. Ik voelde geen weerzin meer met de aanwezigheid van het beestje. Wellicht heeft het dat gevoeld, voelde het zich thuis, hield zich vredig en koest. De muis zei geen piep meer in het voorhuis of elders en liet ons geen keuteltjes zien. Toen ie dan toch afgelopen middag opeens zich weer kenbaar maakte terwijl Karin en ik flink volume in ons verhit gesprek hadden, toen wilde ik eigenlijk wel vriendschap met het beestje sluiten. Niemand weet hoe de wederkomst van Christus eruit ziet, we zien vaak vijanden in wie feitelijk onze vrienden zijn.
De muis in GodΒ΄s Zoon, zoals alle kinderen van IsraΓ«l, Palestina en welk oord ter aarde ook. Ratten zijn een stukje enger nog, maar ook zonen van God, of dochters, maar zeker niet non-binair of hoe de doorgedraaide breinen, die eenheid na verdeeldheid zaaien promoten, het ook bedacht hebben. Eindig met een prachtig animatiefilmpje dat de ratrace treffend verbeeldt.
πΌπππππ£π π½πππ πππππ 