Na beproeving komt zegenrijk

De achtertuin kent een aflopend stuk beton langs het huis, en ook het grasveld loopt af, de andere kant op, zodat er een geul bestaat. Het regende gisteren de gehele dag, het water ontmoette aan beide zijden muren. Er was aldus een flink waterreservoir ontstaan. Hier is duidelijk niet goed over nagedacht.

Karin zei dat het, volgens het weerbericht, de gehele week zou regenen. De weerkundigen hier kennende rekende ik op mooi weer, en ja hoor: de gehele dag droog en blauwe lucht. Ik heb een tuinslang genomen, er zorg voor gedragen dat deze geheel gevuld was met water zonder luchtbellen, één zijde in de enorme waterplas gelegd, en de andere kant ervan naar een lager liggend putje bij onze oprit geleid. Aan de slang gelurkt totdat het water mijn mond bereikte, het uiteinde snel in het putje geduwd, en daar stroomde het water. Zeker twee uur lang bleef het stromen, toen kwam er lucht bij en stopte dit. De enorme plas was tot een resterend smal richeltje water terug gebracht. Voldoening was mijn deel.

In de middag was Ger langsgekomen, de man die ervoor zorgt draagt dat de technische zaken in het huis in orde zijn dan wel komen. Onze verwarming weigerde dienst. Zijn ingrepen hier in huis hebben helaas het euvel niet verholpen maar jeetje wat hadden we een leuk gesprek. Hij zag mijn twee gitaren en vroeg wat ik speelde. Ik speelde een stukje voor hem, hij lachte blij en vond het mooi. Hij speelt trompet met big bands en in kleinere verbanden. Hij was maar tien minuten binnen maar we bespraken de nadelen van de mobieltjes, dat het de jeugd verpest, dat een mens zonder stilte en de essentie in zichzelf te kennen een verloren leven leidt, en nog veel meer van belang. Hij is een jaartje jonger dan ik en tussen onze verjaardagen ligt slechts één dag. Aha, beiden Pisces. Dat verklaarde wel wat van het soepele contact.

Toen Karin thuis was gekomen zei ze, evenals ze gisteren deed, dat er veel emoties loskomen. Door de ontspanning. De verhuizing was spannend voor ons, beiden werden we gemakkelijk kriegelig om niks. En nu daalt geruststelling steeds dieper in. Nieuw huis, minder financiële druk, nieuwe keukenapparatuur, binnenkort nieuw laminaat, we lopen beiden in nieuwe kleding en vanavond herkenden we elkaar opeens weer als nieuw. Na beproeving komt zegenrijk.

Luctor et emergo. Ik worstel en kom boven. Of ik dan ook een ladder bij me heb, zoals op fraaie bovenstaande gif-afbeelding, waag ik te betwijfelen. Ontworstelen aan aards slijk is van een koninkrijk waar ladders niet nodig zijn. Stel je eens een ladder voor in de vrije ruimte, en beklim deze dan…stijg je, daal je, je weet het eenvoudig niet.

Ga mij zo in de droomloze slaap verliezen, morgen weer vroeg op. Laminaat wordt bezorgd en Ger komt weer langs. Hoop heimelijk dat hij zijn trompet meebrengt, dan zal ik wat spelen op de gitaar en mag hij er, in de stijl van Chet Baker waar hij ook van houdt, zijn gevoel in meeblazen.