Wow, Karin en ik hebben wat af gejankt de afgelopen dag. De dag ervoor ook al. En de tranen werden niet verzorgd door diep verdriet, maar door de enorme schoonheid van het optreden van Emma Kok, 15 jaar jong, met het Johann Strauss Orchestra van AndrΓ© Rieu op het Vrijthof in Maastricht.
Het perfecte optreden bestaat. Jong meisje krijgt het gehele Vrijthof ademloos. Met ondersteuning van een toegewijd orkestleider en orkestleden die fantastisch zijn ingespeeld op wat de jonge parel met engelenstem te brengen heeft. En brengt met de intentie van een oude ziel, toch geheel fris, volledig aanwezig in ieder woord, ieder gebaar, iedere wijziging van toon en volume.
Het liet ons niet los, we moesten het steeds weer zien en horen. En toen kwam het volgende stadium. Er is een trend op YouTube: zangleraren die hun eerste belevenis tonen bij het eerste aanhoren van een hen onbekende vertolking van een lied. Wij keken nu naar videos waarin zangcoaches het lied Voila, door Emma vertolkt, voor het eerst hoorden en hun commentaar leverden. Als ze dat nog konden. Velen raakten bijkans sprakeloos. En wat is het intrigerend te zien wat er met de presentator van de video, die in persoonlijke modus de video opent, gebeurt als het lied haar progressie beleeft. Drie willekeurige voorbeelden hiervan.
Het was bijzonder, ook tijdens het eten bleef, wat we niet gewoon zijn te doen, Emma op de computer aan staan. Na de afwas speelden we een potje dart, maar we gooiden niet best, wilden terug naar de laptop, wat reden werd om de pijlen dan maar raak te gooien. En daar zaten we weer te kijken en genieten van het smelten van persoonlijkheden die Emma beluisterden.
Kenmerkend aan de oorspronkelijkheid van EmmaΒ΄s optreden is dat iedere keer dat ik deze bekeek en beluisterde weer tot dezelfde ontroering kwam. Er is geen sprake van slijtage, de indruk Β΄nu ken ik het welΒ΄ krijgt geen kans. Ik zei op zeker moment, toen we even tijd vrij hadden gemaakt om koffie en thee te bereiden, tegen Karin:
Β¨Veel mensen zitten op een verlosser te wachten, maar ik heb hier de indruk dat dit lied ontelbaar veel zielen zal verlossen.Β¨
¨Dit is precies wat door mij heen ging zojuist¨, zei Karin met nog altijd vochtige ogen.
Met filosofieΓ«n en spirituele scholen valt er van alles te begrijpen en te geloven, en dat moet je maar net liggen. Muziek is anders, een andere taal, die niet lijdt aan de beperkingen van begrippen en opvattingen.
Karin en ik, we zagen het prachtige samenspel tussen Emma en AndrΓ© Rieu, en we wensen van Harte dat Rieu, die vaderlijke beschermende gevoelens naar de jonge diva koestert, haar weet te beschermen tegen de gretige muziekindustrie en de Simon Cowells van deze wereld.
.
πΌπππππ£π π½πππ πππππ 