Offensief van de Schoonheid VII – George Mathieu | 𝔼𝕗𝕖𝕞𝕖𝕣𝕖 𝔽𝕖𝕟𝕠𝕞𝕖𝕟𝕖𝕟

*Mathieu voor één van zijn muurschilderingen*

(Deel I-V van Offensief van de Schoonheid kunnen hier gevonden worden.)

Begin jaren tachtig kende ik een warme belangstelling voor het zenboeddhisme. Zen sprak me aan omdat zen een beroep doet op mijn inzicht, niet op blind geloof. De cultuur van zen blinkt uit in eenvoud en sierlijkheid, waarbij de natuur uitgangspunt van de levenswandel is. Haar poëzie is zeer toegankelijk, toch steeds weer diepzinnig. Kalligrafische werken en penseeltekeningen bekoorden me zeer; met enkele penseelstreken werd de kunst van het weglaten getoond als er spelenderwijs, ik noem maar wat, een prachtige kikker of kraanvogel verscheen. De staat van zijn kwam via het penseel op het papier, de innerlijke vrede was zo overdraagbaar gemaakt.

*Musée d´Arte Moderne de la Ville de Paris – 1963*

Het was in diezelfde tijd dat ik het werk van de Franse schilder George Mathieu (27 January 1921 – 10 June 2012) ontdekte, en meteen geraakt was door de flitsende kleurige harmonieën die hij wist te bereiken. Had de beeldende kunst van het zenboeddhisme mij al aangespoord tot het vullen van vele bladen met kleine spontane op kalligrafie lijkende krabbels, nu was daar Mathieu die met zijn abstracte lijnenspelen mij tot soortgelijke experimenten op canvas aanzette.